زندگینامه آلن ورتهایمر

آلن ورتهایمر کیست؟

آلن ارنست ورتهایمر یک تاجر میلیاردر فرانسوی ست که در شهر نیویورک مستقر است. او رئیس و سهام دار اصلی شرکت شنل (Chanel) می باشد. برادرش جرارد ریاست بخش ساعت شنل را بر عهده دارد. آلن با ۳۱.۶ میلیارد دلار دارایی 41 مین فرد ثروتمند در دنیا ست.
آلن ورتهایمر در سال ۱۹۴۸ در یک خانواده یهودی به دنیا آمد. برادر کوچکترش جرارد سه سال بعد به دنیا آمد. جد او، ارنست ورتهایمر، که تولدش در سال ۱۸۵۲ و مرگش در سال ۱۹۲۷ اتفاق افتاد، مردی یهودی بود که ریشه هایش به آلمان قرون وسطی باز می گشت. او بعدا به تابعیت فرانسه درآمد و صاحب خانه ای در آنجا شد. ارنست در سال ۱۸۷۰ به پاریس مهاجرت کرد. در طول دهه ۱۸۷۰، او یک شرکت آرایشی بورژوا (Bourjois) که بعدا در دهه ۱۸۹۰ رژ خشک را به خانم ها معرفی کرد، خریداری نمود.
پدربزرگ آلن ورتهایمر، ، هم خودش تاجری موفق بود. در دهه ۱۹۲۰، شرکت پدرش، یعنی Bourjois، به یکی از بزرگترین شرکت های لوازم آرایشی و عطرسازی در کشور تبدیل شد.

 Bourjois به مرور زمان به یک مجموعه بین المللی تبدیل شد که دارای سهام در ایالات متحده نیز بود. مرکز مستقر در نیویورک آنها، تولید و توزیع کرم های صورت هلنا روبینشتاین را انجام می داد. در سال ۱۹۱۷، پیر مدیریت شرکت را بر عهده گرفت و به روش خود شروع به کار کرد. در سال ۱۹۲۴، او قراردادی را با گابریل کوکو بونهور شانل برای ایجاد عطرهای شانل امضا کرد. بنابراین پیر ورتهایمر یکی از بنیانگذاران خانه شانل و شریک تجاری اولیه کوکو شانل بود. 
پدر آلن، ژاک ورتهایمر، تجارت پدرش پیر را به ارث برد و با موفقیت اداره کرد. ژاک ورتهایمر که سال ۱۹۱۱ به دنیا آمد و سال ۱۹۹۶ از دنیا رفت، روی عملیات اصیل مسابقات اسب دوانی تمرکز کرد و خود را به مالک یکی از موفق ترین اصطبل ها در کشور فرانسه تبدیل نمود. پدر و مادر آلن در سال ۱۹۴۷ ازدواج کردند اما پس از داشتن او و برادرش، به زودی در سال ۱۹۵۲ طلاق گرفتند. 
 
آلن و برادرش جرارد، بیزنس پدر را پس از مرگ او در سال ۱۹۹۶ به ارث بردند. در حال حاضر آلن ورتهایمر به عنوان رئیس شانل خدمت می کند. او به همراه برادرش که ریاست بخش ساعت شرکت را از خانه اش در ژنو بر عهده دارد، مالکان شرکت می باشند. 
آلن ورتهایمر قبل از اینکه کنترل شانل را در سال 1974 به دست بگیرد، مدتی را در Moët & Chandon  کارآموزی کرده بود. از آن زمان بود که او شروع به کسب درآمد کرد. هنگامی که سری شماره ۵ شانل از مد افتاد، او تعداد فروشگاه هایش را از ۱۸ هزار تا به ۱۲ هزار تا تقلیل داد و عطرها را هم از قفسه داروخانه ها حذف کرد.
ورتهایمر همچنین میلیون ‌ها دلار برای تبلیغات لوازم آرایشی این برند خرج کرد. برای تبلیغات، او از افراد مشهوری مانند مرلین مونرو و آدری تاتو دعوت نمود. این اقدام او منجر به احساس کمبود و انحصار بیشتر برای خط تولید عطر شد. با افزایش تقاضا برای عطر، فروش دوباره افزایش یافت.
علاوه بر این، آلن ورتهایمر ریاست چندین برند غیر از شانل را بر عهده داشته است. این برند ها عبارتند از: لباس زیر زنانه و لباس ساحلی Eres، زین ‌های Tanner Krolle و کالاهای چرم، و Holland & Holland، یک اسلحه ‌سازی بریتانیایی. 
 
خانواده ورتهایمر بدون تجارت شانل هم ثروتمند بودند. با این حال، موفقیت شانل در دهه 1980 باعث افزایش ثروت خانواده ورتهایمر و ورود آنها به یک سطح جدیدی شد. در اواخر دهه 1990، ثروت خانواده ورتهایمر به بالای 5 میلیارد دلار رسید.
آلن ورتهایمر دفاتر خود را در اواخر دهه 1980 به نیویورک، ایالات متحده آمریکا منتقل کرد که نشان دهنده تاکید شانل بر بازار ایالات متحده بود. اگرچه فروش کالاهای گران قیمت به دلیل رکود جهانی در اوایل دهه 1990 آسیب دید، اما تقاضا در اواسط دهه 1990 شروع به بهبود کرد و Chanel  به گسترش زنجیره بوتیک و خط تولید خود ادامه داد.
 

اعتقادات شخصی و نحوه مدیریت

آلن و جرارد ورتهایمر به ندرت در مراسم افتتاحیه بوتیک های شانل حضور می یابند و به طور کلی زیاد در رویداد های شانل شرکت نمی کنند. آنها هیچگاه نام خود را برای تبلیغات قرض نمی دهند. آلن در یکی از مصاحبه های نادر خود گفته است “بله می توان از این راه هم کسب درآمد کرد ولی این روش اداره یک تجارت خانوادگی نیست.”
این دو برادر هرگز در مورد شانل علنی صحبت نمی کنند. آلن در جایی گفته که من با کمال میل با شما در مورد شراب و اسب هایمان صحبت خواهم کرد زیرا قرار است ارزش برندم را بفروشم. اسب ها، ارزش برند Wertheimer et Frères هستند. اما من در مورد شانل مصاحبه نمی کنم، زیرا برای تجارت شانل مفید نیست. 
او در ارتباط با شانل گفته “ما لذت را می فروشیم. ما لباس و کیف دستی نمی فروشیم، رویا ها را می فروشیم.”
به طور کلی آلن ورتهایمر و برادرش تا حد زیادی سختگیر هستند و به ندرت در مورد ثروت، شرکت، خانواده، روابط یا سرگرمی های خود با مطبوعات مصاحبه می کنند. آنها در خلوت، سبک زندگی مجللانه ای دارند و خود را با افرادی که در حد خودشان هستند احاطه می کنند. آنها به عنوان ساکت ترین میلیاردر های مد شناخته شده اند.
به گفته نیویورک تایمز، آنها "مانند اشراف زادگان دنیای قدیم" زندگی می کنند و به اشتیاق خود برای مسابقه اسب دوانی، تیراندازی، شراب های خوب و جمع آوری آثار هنری می پردازند.
آلن و جرارد نژادهای اصیل اسب ها را تربیت می کنند. اسب های آنان در مسابقات دربی فرانسه و Breeders' Cup Turf ایالات متحده پیروز شده اند.
 
آلن و جرارد ورتهایمر مجموعه هنری چشمگیری دارند – شامل آثاری از پیکاسو، ماتیس، روسو، و بسیاری از آثار زیبای آسیایی - که به هشت خانه آنها و همچنین دفاتر اجرایی شرکت هایشان زیبایی می ‌بخشند. با این حال آنها هرگز این آثار را به امانت نداده و اجازه عکس برداری از آنها را هم نمی دهند.
آلن ورتهایمر در مقایسه با برادرش جرارد، بدبینی های بیشتری دارد. او غرق در پول است اما از کارت مترو هم برای دور زدن منهتن استفاده می کند. او گاها از برخی از دوره های خیریه نیز اجتناب می کند.
در هر صورت، هر دو برادر مشتاق سوارکاری اند و یک اصطبل مسابقه اسب اصیل مهم را به ارث برده و اداره می کنند که به عنوان شرکت Wertheimer et Frère در فرانسه شناخته می شود.
آلن علاقمند به جمع آوری آثار هنری ست. او به ورزش هایی مثل تیراندازی، اسب دوانی و اسکی علاقمند است. موسیقی کلاسیک را دوست دارد. هنرمندان موردعلاقه اش پیکاسو، ماتیس و روسو هستند.
 

شرکت های آلن ورتهایمر

شنل
 
شنل یک خانه مد لوکس فرانسوی ست که در سال ۱۹۱۰ توسط کوکو شنل در پاریس راه اندازی شد. شرکت شنل در زمینه پوشاک زنانه، کالاهای لوکس و سایر آیتم ها همچون جواهرات، کمربند و غیره تخصص دارد. شنل مجوز نام و برند خود را برای عینک به شرکت Luxottica می دهد. شنل را معمولا به عطر سری ۵ و شنل سوت می شناسند. این شرکت به دلیل ایجاد انقلابی در زمینه مد لباس و لباس های آماده شناخته شده است. این شرکت لباس های کاربردی تری که برای زنان، جذاب بود را به بازار عرضه کرد.
خانه شنل در سال ۱۹۰۹ ایجاد شد، زمانی که گابریل شنل (کوکو شنل) یک مغازه کلاهدوزی در طبقه همکف آپارتمان یک تاجر به نام بالسان، که معشوقه او هم بود، افتتاح کرد. از آنجا که آپارتمان بالسان همچنین سالنی برای نخبگان ورزشی هم بود، شانل این فرصت را داشت که با افراد ثروتمند دیدار کند. بنابراین کوکو شنل می توانست کلاه هایی را که طراحی و ساخته بود به آنها بفروشد. به این ترتیب او مستقل از بالسان امرار معاش می کرد. در همان زمان ها کوکو همچنین با فردی به نام بوی کاپل آشنا شد. بوی کاپل از نظر مالی به کوکو کمک کرد تا اولین فروشگاه مستقل خود را به نام Chanel Modes راه اندازی کند. از آنجا که در محله این فروشگاه تازه تاسیس، یک مغازه لباس فروشی وجود داشت، اجاره نامه این فروشگاه شنل را فقط به تولید کلاه محدود می کرد. اما دو سال بعد در سال ۱۹۱۳ کوکو شنل توانست با راه اندازی دو فروشگاه دیگر لباس ورزشی زنانه تولید کند. 
جنگ جهانی اول صنعت مد اروپا را تحت تاثیر قرار داد. در آن زمان کوکو یک مغازه لباس فروشی بزرگ را در پاریس باز کرده بود. تا سال ۱۹۱۵، طرح ها و لباس های تولید شده توسط شنل در سراسر فرانسه شناخته شده بود. در سال ۱۹۱۵، کوکو اولین Couture House خود را در شهر بیاریتز فرانسه راه اندازی نمود. او در آن زمان ۳۰۰ کارمند داشت. 
سال ۱۹۱۵ و ۱۹۱۷ لباس های خانه شنل دیگر در لیست تمام خریداران لباس قرار داشت. بعضی از مدل های لباس این کارخانه در میان زنان بسیار محبوب شد و تصاویر این لباس بر روی مجلات قرار گرفت. لباس ‌های شانل اغلب دارای پارچه ‌های لحافی و تزئینات چرمی بود. ساختار لحافی پارچه، ساختمان لباس را تقویت می ‌کند و به لباس اجازه می ‌دهد تا فرم و عملکرد خود را در حین پوشیدن حفظ کند.
در سال ۱۹۲۱، کوکو شنل برای تکمیل خطوط لباس شنل به ارنست بوکس که یک عطرساز بود سفارش نوعی عطر را داد. در ابتدا این عطر به عنوان هدیه به مشتریان داده می شد اما به مرور زمان با بالا رفتن محبوبیتش، آن را برای فروش در سال ۱۹۲۲ عرضه کرد.
موفقیت سری شماره ۵ عطرهای شنل، کوکو را تشویق کرد تا فروش عطر خود را به فراتر از فرانسه و اروپا گسترش دهد. او برای این کار نیاز به سرمایه گذاری، ذکاوت تجاری و دسترسی به بازار های آمریکای شمالی داشت. برای این منظور، یک تاجری به نام بادر، سرمایه دار ریسک پذیری به نام پیر ورتهایمر را به کوکو شنل معرفی کرد. قرارداد تجاری بین آنها شرکت Parfums Chanel را به وجود آورد که ۷۰ درصد آن برای ورتهایمر، ۲۰ درصد آن برای بادر (تاجر) و ۱۰ درصد آن برای کوکو شد. این شرکت به موفقیتی که همه می دانیم رسید.
 
با این وجود، علی رغم این موفقیت ها، روابط شخصی بین کوکو و ورتهایمر به هم ریخت زیرا کوکو مدعی شد پیر ورتهایمر از استعدادهای او به عنوان یک طراح مد و بیزنس وومن بهره کشی کرده است. ورتهایمر هم به شنل یادآوری کرد که او کوکو را به یک زن ثروتمند تبدیل کرده است. کوکو شنل یک وکیل را استخدام کرد تا در ارتباط با درصد شراکت، مجددا مذاکره شود. اما مذاکرات وکیل با شکست مواجه شد و درصد شراکت به همان صورت معامله اولیه باقی ماند.
اما این قضیه ادامه پیدا کرد که بیشتر به آن پرداخته نمی شود.
در حال حاضر، آلن ورتهایمر رئیس شرکت شنل است و در نیویورک، ایالات متحده آمریکا اقامت دارد. 
سال ۱۹۸۳، برادران ورتهایمر، کارل کاگرفلد معروف را به عنوان کارگردان هنری بخش مد و فشن شنل استخدام نمودند. کارل ۳۵ سال مدیر خلاقیت کمپانی شانل بود و چهره پابلیک این شرکت شد. او در سال ۲۰۱۹ در سن ۸۵ سالگی درگذشت.
 
به هر حال، آلن، که او را "نابغه بازاریابی" می نامند، می دانست چگونه از خلاقیت های لاگرفلد نهایت استفاده را ببرد و برند شانل را نه تنها در محافل فشن دوستان بلکه در سایر نقاط جهان نیز محبوب کند.
شرکت شنل (هاوس آو شنل) در سال ۲۰۲۱، درآمدی معادل ۱۵.۶ میلیارد دلار داشته است. عمده ثروت آلن هم از این شرکت به دست آمده است. آلن و جرارد هر کدام صاحب نیمی از این شرکت می باشند. 
این دو برادر همچنین هر کدام به میزان ۱ درصد در کمپانی آمریکایی اولتا بیوتی (Ulta Beauty) سهام دارند. 

Wertheimer et Frère

Wertheimer et Frère یک شراکت تجاری اسب دوانی و پرورش نژاد اصیل بین برادران آلن و جرارد ورتهایمر می باشد. آنها شرکت و تجارت اسب دوانی را از پدرشان ژاک که او نیز یک اصطبل مسابقه را از والدینش پیر و ژرمن ورتهایمر به ارث برده بود، به ارث بردند.
این دو برادر در ایالات متحده از طریق مزرعه La Presle یا Wertheimer Farm فعالیت می کنند و در فرانسه هم فعالیتشان تحت عنوان Wertheimer et Frère است. 
الک هد تا زمان بازنشستگی در سال ۱۹۸۴ برای این خانواده در اروپا آموزش دید اما بعد از آن هم برای چند سال به عنوان مشاور آنها فعالیت کرد. کریستین کریکت هد، دختر هد، در سال ۱۹۸۳ مسئولیت مربی گری را بر عهده گرفت و آنها تا زمانی که در سال ۲۰۰۶ به رابطه کاری خود پایان دادند، به موفقیت های بزرگی دست پیدا نمودند.
برادران ورتهایمر دو جام اسب دوانی را با اسب های خود در ایالات متحده برنده شدند. هر دو اسب توسط ریچارد ماندلا آموزش دیده بودند.
در سال ‌های ۲۰۰۸، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ گلدیکووا (نام یکی از اسب های محبوب برادران ورتهایمر)، جام مایل پرورش دهندگان TVG را برنده شد و تنها اسبی بود که تا به حال سه بار برنده مسابقات چنین جامی شده است. در سال ۲۰۱۱، گلدیکووا برای چهارمین سال متوالی در این رویداد شرکت کرد و سوم شد. گلدیکووا توسط فردی هد که برادر کریکت هد است آموزش دید.

امور خیریه

ورتهایمر و برادرش به موسسات خیریه و سازمان هایی که از محیط زیست و اهداف اجتماعی حمایت می کنند، کمک مالی کرده اند. دریافت کنندگان این کمک ها عبارتند از: Game Conservancy Trust و Action Innocence و همچنین یک یتیم خانه نامشخص در سانتو دومینگو، که توسط همسر جرارد اداره می شود. مبالغ اهدایی فاش نشده اما گزارش شده کمک ها به صورت نقدی انجام می شود. 
همچنین کمک هایی به سازمان غیرانتفاعی La Fondacion Fas شد. این سازمان که واقع در ژنو است تعهد دارد در سریع ترین زمان ممکن به هر کسی که از اعتیاد به الکل رنج می برد کمک کند. 
آلن ورتهایمر همچنین رئیس بنیاد پیر ورتهایمر است. یک بنیاد خصوصی غیرانتفاعی (مثل قرض الحسنه) در نیویورک، که به نام پدربزرگ فقید ورتهایمر فعالیت می کند. 
آیتم های لوکس

از آنجا که آلن ورتهایمر به سوارکاری علاقمند است، مقدار زیادی پول را برای یک اصطبل اسب دوانی اصیل خرج کرده است. این اصطبل در مزرعه La Presle مستقر در فرانسه واقع شده. 
آلن و برادرش تاکستان هایی در فرانسه و دره ناپا در کالیفرنیا دارند.
برادران ورتهایمر در فرانسه، صاحب تاکستان ‌های فرانسوی مانند Rauzan-Segla درMargaux و Chateau Canon  در Saint-Emilion می باشند.
آنها همچنین صاحب تاکستان هایی در بوردو، دره ناپا و Domaine de l’Île واقع در جزیره Porquerolles هستند.
برادران ورتهایمر در فرانسه، صاحب تاکستان ‌های فرانسوی مانند Rauzan-Segla درMargaux و Chateau Canon  در Saint-Emilion می باشند.
آلن ورتهایمر همچنین کلکسیونی از آثار هنری را دارا می باشد و نسبت به آنها محافظه گرا ست و اجازه عکس برداری از آنها را نمی دهد. او دارنده آثاری از هنرمندانی همچون پیکاسو، ماتیس و روسو ست. 
آلن ورتهایمر به همراه همسرش بریجیت و سه فرزندشان در یک آپارتمان بزرگ در خیابان پنجم نیویورک زندگی می کنند. او یک خانه ییلاقی هم در کاندیکت دارد. 
آلن ورتهایمر زندگی اش را خصوصی نگه داشته و مصاحبه های کمی کرده است. اطلاعات زیادی در ارتباط با سایر دارایی های او از جمله خودرو ها، هواپیما ها، سایر املاک و مستغلات و آیتم های لوکس دیگر این خانواده اطلاعاتی در دسترس نیست.