رهبران بزرگ چکار می کنند؟

متأسفانه مدیران زیادی کارمندانشان را به خاطر بیان مشکلاتی که با آنها مواجه می‌شوند، تنبیه می‌کنند و گاهی حتی نمی‌گذارند کارمندان اظهارنظر کنند. خیلی از مدیرها کارمندانشان را به خاطر خطر کردن و شکست خوردن تنبیه می‌کنند در حالی که باید به آنها کمک کنند در ماجرای بعدی موفق شوند.
رهبران بزرگ از کارمندها حمایت می‌کنند و راه را برای انجام کار آنها هموار می‌کنند. یکی از دوستانم در کسب و کاری کار می‌کرد که رئیسش دقیقا برعکس عمل می‌کرد. به جای آنکه با نیروی تخیل و شوق کارمندانش را رهبری کند، با تازیانه‌ی ترس و تحقیر آنها را به جلو می‌راند. اعضای تیم مدیریتی همیشه از مزاج آتشین او می‌ترسیدند. چرا که ممکن بود بدون اطلاع قبلی، حتی بدون دلیل منفجر شود. خیلی از مدیران به خاطر رفتارهای تند او در ملاءعام آزرده بودند و به جای آنکه تلاش خود را برای بهبود کسب و کار به کار ببرند سرشان را در لاک خود فرو می‌کردند و در حضور رئیس تاحدی که می‌توانستند کمتر حرف می‌زدند. به گفته‌های این مدیران توجه کنید:  

• پولش اصلا مهم نیست، فقط کاش رئیسم می‌دانست که من وجود دارم وقتی اشتباهی می‌کنم، سرم داد می‌کشند و وقتی کارم را خوب انجام می‌دهم، هیچ‌کس  خبردار نمی‌شود. 
  
• اینجا اصلا خبری از جلسات مدیریتی پشت درهای بسته نیست، تا بعد تقصیر تمام مشکلات را بر سر ما بیندازند. آنها همیشه کنار ما هستند.
  
• کارمندها دوست دارند احساس کنند که اختیار دارند راههای بهتری برای انجام کار بیابند و مسئولیت محیط خود را بپذیرند. ما به آنها این اختیار را دادیم و هم آنها راضی‌تر شدند، و هم ما.

رهبران چطور باید به کارمندان حس امنیت دهند؟

کارمندان در جستجوی گنج در دریا شنا می‌کنند. رهبران بزرگ به جای آنکه آنها را در کام کوسه‌ها رها کنند، تیوپ نجات برایشان می‌اندازند. هرچند کارمندها را در روش رسیدن به اهدافشان آزاد می‌گذارند، اما همیشه در پس زمینه حضور دارند تا در زمان لزوم به کارمندها کمک و از آنها پشتیبانی کنند. بدین ترتیب کارمندها احساس امنیت می‌یابند و به رشد علاقه‌مند می‌شوند که می‌تواند نتایج مثبت بسیاری در سودآوری کسب و کار داشته باشد. 

خصوصیات رهبران بزرگ 

محیط کار در قرن بیست و یکم در حال تغییر مداوم و همیشگی است. اکنون تنها از یک چیز می‌توانید مطمئن باشید:  همه چیز تغییر می‌کند و بعد از اینکه تغییر کرد، باز هم تغییر می‌کند و باز و باز. (ببخشید سوزنمان یک دفعه گیر کرد.) 
بهتر است همین حالا به آن عادت کنید، چرا که تا آینده‌ای نامعلوم کسب و کار به همین منوال خواهد بود. اما با وجود آنکه کسب و کار به این شدت در حال تغییر است، رهبری موفق همان است که بود. پایدار و استوار، مثل صخره‌ای عظیم که در برابر توفان تغییرات تکان نمی‌خورد. بسیاری از صفات رهبران بزرگ در طول سالها و قرنها ارزش خود را حفظ کرده است. در این بخش خصوصیات اصلی رهبران را بررسی می‌کنیم. 

نگرش رهبران بزرگ 

برای رهبران بزرگ، آینده همیشه شگفت‌انگیز است با اینکه ممکن است. برای رسیدن به اهدافشان با مشکلات زیادی مواجه شوند و مجبور باشند سخت کار کنند. همیشه با امیدواری و خوش‌بینی به آینده نگاه می‌کنند. این خوش‌بینی مثل نور مشعل از درون تمام رهبران بزرگ به بیرون می‌تابد و بر تمام اطرافیانش تأثیر می‌گذارد. 
مردم دوست دارند در مورد خودشان و آینده احساس خوبی داشته باشند و ترجیح میدهند برای برنده‌ها کار کنند. بنابراین طبیعی است که کارمندان به طرف مدیرانی جذب می‌شوند که خوش بینند، نه بدبین چه کسی دوست دارد برای مدیری کارکند که مدام نق می‌زند و آینده‌ای هولناک برای کارش پیش‌بینی می‌کند؟ چنین رهبرانی فقط انگیزه‌ی کارمندان و همکاران خودرامی گیرندو باعث می‌شوند کارمندان درحین کاربه جای تمرکز بر بهبودی وضع کسب و کار به یافتن کار بهتری بیندیشند. خوش‌بینی مسری است، یک رهبر بزرگ می‌تواند در زمان کوتاهی یک کسب و کار پر از کارکنان منفی‌باف را به گروهی از کارکنان سرشار از هیجان مثبت به آینده مبدل کند. این هیجان موجب بهره‌وری بالاتر کارکنان و بهبود محیط کسب و کارتان می‌شود. اصول اخلاقی ترغیب می‌شود، روحیه بالا می‌رود، و سطح اهداف کسب و کار نیز بالا می‌رود. 
خوش‌بین باشید. بگذارید هیجان شما به اطرافیان منتقل شود. 

ویژگی رهبرانی که اعتماد به نفس دارند

رهبران بزرگ تردید ندارند که می‌توانند هر کاری را، اگر ذهنشان را به آن معطوف کنند، به انجام برسانند. حداقل در حضور دیگران این تردید را نشان نمی‌دهند. چی؟ یک کوه به ارتفاع ۳۰۰۰ متری سر راهمان است؟ مشکلی ندارد. قله‌اش را فتح می‌کنیم. می‌گویید اقیانوس وسیعی بین ما و هدفمان قرار دارد؟ ناراحت نباشید، شناکنان از آن می‌گذریم. یک مغاک بی‌انتها راهمان را بسته؟ نترسید از روی آن می‌پریم، مشکل هرچه باشد، راهی برای حل آن می‌یابیم. 
رهبرانی که اعتماد به نفس بالا دارند، پیروانی با اعتماد به نفس می‌یابند. برای همین است که هیچ‌کس  نمی‌تواند جلوی پیشرفت کسب و کارهایی را بگیرد که رهبرانی مطمئن به خوددارند کارمندان کسب و کارشان بازتابی از رفتار رهبران شرکت هستند وقتی رهبران متزلزل باشند و به خود مطمئن نباشند. کارمندان هم همینطور می‌شوند و ترازنامه شرکت در سود و زیانش این رفتار را نشان خواهد داد وقتی رهبران از خود اعتماد به نفس نشان می‌دهند، کارمندان هم همین‌طور می‌شوند و نتایج خیره کننده‌ای به دست می‌آید. 
اعتماد به نفس داشته باشید، با این کار کارایی کارمندان خود را بالا میبرید و همزمان کمک‌شان می‌کنید تا به تواناییهای خود اعتماد داشته باشند. 

چه صفاتی رهبران بزرگ را از دیگران جدا می کند؟

از صفاتی که رهبران بزرگ را از دیگران جدا می‌کند، شرافت است:  رفتار اخلاقی، تعهد به ارزش‌ها، جوانمردی، و انصاف. افراد شریف مایلند رهبرانی شریف داشته باشند. اخیرا مطالعه‌ای نشان داد که مطلوب‌ترین خصوصیتی که کارمندان از رهبران خود انتظار دارند، شرافت است وقتی رهبران کسب و کار شرافتمندانه رفتار می‌کنند، کسب و کار می‌تواند تأثیری واقعی و مثبت بر زندگی کارمندانش، مشتریانش، و دیگران بگذارد و این امر احساس مثبتی نسبت به کسب و کار برمی‌انگیزد. بیشتر شاغلان حدود یک سوم ساعات شبانه روز خود را به کارشان اختصاص می‌دهند. کار کسب و کار هر چه باشد، تعمیرات برقی، برنامه‌نویسی، یا فروش پیتزا مردم مایلند جایی کار کنند که در زندگی دیگران تأثیر مثبتی می‌گذارد. البته پول مهم است. زندگی هزینه دارد. اما اغلب درآمد را در درجه دوم اهمیت نسبت به رضایت شغلی و تأثیرگذاری مثبت در محیط کار می‌دانند. 

رهبران موفق، تصمیم گیری می کنند

رهبران خوب قاطع هستند. شایع‌ترین شکایت کارمندان از مدیرانشان، ناتوانی آنها در تصمیم‌گیری است. با اینکه تصمیم‌گیری مهمترین وظیفه یک مدیر است، مدیران کمی حاضرند خطر کنند و تصمیمی بگیرند که ممکن است اشتباه باشد. بسیاری از این به اصطلاح رهبران، ترجیح می‌دهند به جای گرفتن تصمیم غلط و تحمل عواقب آن، تصمیم‌گیری را تا جایی که می‌توانند به تأخیر بیندازند و بهانه بیاورند که دنبال اطلاعات بیشتر، راه‌حلهای دیگر و نظارت دیگرانند. امید دارند که سرانجام اتفاقی بیفتد و شرایط باعث شود نیاز به تصمیم‌گیری از بین برود یا کس دیگری از راه برسد و به جای آنها تصمیم بگیرد. 
رهبران بزرگ تصمیم می‌گیرند. معنی‌اش این نیست که با ناآگاهی و کله شقی و شجاعت بی‌مورد تصمیم بگیرند. این رهبران وقت کافی برای کسب اطلاعات، نظرات دیگران و منابع لازم می‌گذارند و در یک محدوده‌ی زمانی معین، تصمیمی مبتنی بر آگاهی می‌گیرند. اگر اطلاعات لازم همین حالا در دسترسشان است، چه بهتر. در غیر این صورت، رهبر با دقت توازن میان اطلاعات موجود و نیاز به تصمیم‌گیری را میسنجد و مطابق آن عمل می‌کند.